Kanabinoidami nazywane są w wąskim znaczeniu tego słowa specyficzne substancje zawarte w roślinie konopi (Cannabis sativa L.), jak np. Delta-9-tetrahydrokannabinol (THC), kannabidiol (CBD), kannabigerol (CBG), kannabichromen (CBC), kannabinol (CBN) itd. W szerszym znaczeniu zaliczają się do nich również inne substancje, które łączą się z receptorami kannabinoidowymi, jak np. właściwe dla organizmu kannabinoidy, tzw. endokannabinoidy, mnogość kannabinoidów syntetycznych, jak również substnacje, które występują w innych roślinach, które albo również wiążą się z receptorami kannabinoidowymi, albo posiadają podobną strukturę jak fitokannabinoidy zawarte w roślinie konopi.

Z suchych gałęzi produkowano dawniej miotły, rzekomo również miotły czarownic robione były z gałęzi żarnowca. Z tej tradycji wywodzi się nazwa „żarnowiec miotlasty” na określenie rośliny Cytisus scoparius. W czasach nowożytnych stosowano liście i kwiaty żarnowca jako dodatek do piwa i jako afrodyzjak. Kwiaty żarnowca stosowane są we współczesnej medycynie jako środek oczyszczający i moczopędny.

Dżungle skrywają w sobie setki gatunków roślin, które dzięki swoim właściwościom stymulują umysł, powodując wrażenie przeniesienia się do innej rzeczywistości. Znaczna część z nich wykorzystywana jest przez prymitywne ludy do nawiązywania kontaktu z bóstwami. W czeluściach Amazonii żyje niewielkie plemię Indian Tucano stosujące w trakcie mistycznych obrzędów tajemniczy specyfik nazywany nasieniem słońca.

Już 4000 lat p.n.e. w Europie spożywano grzyby halucynogenne. Niedawno badacze znaleźli dowody na to, że przy okazji ceremonii religijnych w Europie już przed 6000 laty spożywano grzyby halucynogenne. Informuje o tym czasopismo „New Scientist” odwołując się do artykułu w magazynie „Economic Botany”. Zgodnie z odkryciami badaczy możliwe, że przedstawiony na malowidłach ściennych grzyb to psilocybe hispanica, gatunek występujący na wyżynach hiszpańskich. Gatunek występujący w naszej szerokości geograficznej to psilocybe azurescens.

Mimo, że alkohol jest śmiertelnie niebezpiecznym i uzależniającym twardym narkotykiem, praktyka dowodzi, że może być zażywany w rozsądny sposób, a większości konsumentów nie rujnuje życia, dostarczając przyjemnych odczuć i nie wyrządzając większych krzywd. Autor tych słów we wcześniejszej młodości kilkukrotnie próbował przygotowania mikstury ziołowo- alkoholowej, zawsze jednak z miernymi rezultatami – a to ohydny smak, a to „przymulające”, usypiające działanie. I to pomimo, że mikstury mleczno-tłuszczowe wychodziły bez zarzutu.

„In its native environment, it grows alongside plants like coffee, ginger, and banana.” (MURPLE 2002) Wiedza o rozmnażaniu koki, wegetatywnym (przez sadzonki) i generatywnym (przez nasiona) przekazywana jest w zamkniętym gronie osób zajmujących się uprawą tej rośliny, stąd też nie jest powszechnie dostępna. Nie oznacza to jednak, że sposób uprawy tego krzewu jest wielką tajemnicą.

LSD jest powszechnie znane jako środek odurzający, który powstał przypadkiem podczas serii eksperymentów laboratoryjnych. Przez wiele lat sądzono, że w przyrodzie nie istnieje żadna podobna mu substancja. Natura jednak po raz kolejny zaskoczyła człowieka, gdy odkryto tajemniczy związek chemiczny, nazwany LSA. Okazało się, że w porównaniu do popularnego narkotyku ma nie tylko łudząco podobną strukturę, ale także zbliżony wpływ na ludzką psychikę. Jego źródłem są rośliny z rodziny powojowatych, które można spotkać nawet w naszych ogrodach.

W tym krótkim kawałku podzielę się z Wami historią poszukiwań mojego Świętego Graala ostatnich miesięcy. A mianowicie prawdziwie, nie tylko z nazwy, naturalnej mieszanki ziołowej, legalnej, taniej i nadającej się do spożywania razem z pomidorami, a także i samodzielnie (czyli dającej pozytywne doznania duchowe), przy tym możliwie smacznej i posiadającej „przyjazny interfejs”.

W poprzednim numerze Gazety Konopnej kolega Machabeus pisał Wam o mieszankach tzw. ziołowych, legalnych substytutach konopi. Po wielu miesiącach, a nawet latach obecności na rynku polskim i europejskim i parunastu od zdemaskowania jako właściwych substancji aktywnych syntetycznych odpowiedników THC, co nieco już o nich wiadomo.

Odniosły wielki sukces komercyjny w całej Europie, wzbudzając powszechne zainteresowanie. Czym są,  jak działają i co o nich (nie)wiadomo? Zapraszamy do lektury.